Από τότε που πήγε ο Σουμάχερ στη Ferrari (σ.σ: το 1996) άρχισαν οι συζητήσεις όσον αφορά στην ποιότητα του θεάματος που πρόσφερε η F1. Εδώ και 16 χρόνια άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο οι τηλεθεατές των GP (σ.σ: ξεπερνούν τα 1.2δις σε κάθε αγώνα παγκοσμίως) έμεναν με μια αίσθηση ανικανοποίητου όσον αφορά στη δράση στην πίστα.
Φέτος για πρώτη φορά τα πράγματα έχουν αλλάξει δραστικά. Οι αγώνες είναι συναρπαστικοί και το όποιο αποτέλεσμα των δοκιμών (σ.σ: εδώ υπάρχει πρόβλημα στο θέαμα) δεν παίζει σημαντικό ρόλο.
Η επιτυχία των αλλαγών στους κανονισμούς έγκειται στο ότι δεν υπήρξε μια συγκεκριμένη διάταξη που ανέτρεψε την εικόνα. Αντίθετα η επαναφορά του KERS, η υιοθέτηση της κινητής πίσω αεροτομής (DRS) αλλά και η διαφορετική προσέγγιση της Pirelli όσον αφορά στον τρόπο λειτουργίας και απόδοσης των ελαστικών έχουν επιδράσει εξίσου στην αύξηση των προσπερασμάτων αλλά και στη δραματοποίηση της πλοκής των αγώνων.
Ας αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν. Στους 12 αγώνες έως τώρα τα προσπεράσματα ξεπέρασαν τα 700. Απ’ αυτά μόνο το 30% οφείλονται σε χρήση DRS και αναφερόμαστε σε προσπεράσματα ανάμεσα σε μονοθέσια με παραπλήσιο ρυθμό περιστροφής. Δεν είναι όμως μόνο τα προσπεράσματα που έγιναν αλλά και αυτά που δεν έγιναν τελικά. Οι μάχες πτέρυγα με πτέρυγα είναι συναρπαστικές και αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στη συμπεριφορά των ελαστικών της Pirelli.
Η εκτεταμένη χρήση της μαλακής γόμας με την οποία έχει διανυθεί το 70% των φετινών αγωνιστικών χιλιομέτρων θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες να έχει οδηγήσει σε προβλέψιμη συμπεριφορά. Όμως η φθορά των ελαστικών που δεν αντέχουν 100km, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους που αμείβουν όσους τα προστατεύουν (σ.σ: Μπάτον), η απότομη πτώση στην απόδοσή τους, η ευαισθησία τους στις μεταβολές της θερμοκρασίας κάνουν τη διαφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου