Έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα. Στο πρώτο έγινε ο νεαρότερος σε ηλικία πιλότος, που έγινε πρωταθλητής. Τα άλλα δύο, ήταν διαδοχικά. Πώς ερμηνεύονται όλα αυτά στο μυαλό του; «Νιώθω πολύ τυχερός, ευγνώμων για όλη τη σκληρή δουλειά που έκανα και τη στήριξη που είχα από την οικογένεια και τους φαν μου. Είχα μια εκπληκτική καριέρα την τελευταία διετία. Αυτά τα χρόνια ήταν τα καλύτερα της ζωής μου. Δεν θα μπορούσα να νιώθω καλύτερα».
Στις δοκιμές, η Mercedes έδειξε να έχει και φέτος το πιο γρήγορο μονοθέσιο: «Αυτό είναι κάτι που δεν ξέρουμε ακόμα αν ισχύει. Είναι πιθανό. Το μονοθέσιο δείχνει πολύ ισχυρό, αλλά είναι εκπληκτικό το πόσο έχουμε δουλέψει για αυτό. Κάναμε πάρα πολλούς γύρους δοκιμών, βάλαμε πολλά νέα τμήματα εν όψει της εκκίνησης της νέας σεζόν».
Η επιμονή στο «Νο44», αντί του «Νο1» που δικαιωματικά του ανήκει.
Το «44» εξακολουθεί να είναι ο αριθμός του... αντί του «1» που ανταποκρίνεται περισσότερο στη θέση που απολαμβάνει. Γιατί; «Στη Formula 1 οι αριθμοί συνήθως δίνονταν στις ομάδες ως εξής: μια ομάδα έπαιρνε το 1 και το 2, η άλλη το 3 και το 4 και ούτω καθ' εξής. Ήταν κομματάκι ασήμαντο το τι αριθμό είχες τότε. Μετά, άλλαξαν τον κανονισμό και μας είπαν πως μπορούσαμε να επιλέξουμε έναν αριθμό, που σήμαινε κάτι για εμάς. Το "44" είναι αυτός με τον οποίον ξεκίνησα, παρέα με τον πατέρα μου, αυτή τη διαδρομή το 1992. Με αυτόν τον αριθμό έγινα για πρώτη φορά πρωταθλητής, στην Μεγάλη Βρετανία. Στο παρελθόν υπήρχαν πολλοί πιλότοι που είχαν το «1». Είναι ωραίο να είσαι ο Νο1 οδηγός, αλλά δεν πρέπει απαραίτητα να έχεις το «1» για να το δείχνεις. Για εμένα, το «44» σημαίνει πολλά περισσότερα από ό,τι το «1». Κρατώντας δε, το «44» δεν σημαίνει ότι δεν είμαι το Νο1. Και μου αρέσει η επιλογή που έχω, να μην είμαι υποχρεωμένος να το χρησιμοποιώ!». Επιβεβαίωσε εν τω μεταξύ, ότι... και το τηλέφωνο του πατέρα του ξεκινά από το αγαπημένο του νούμερο.
Ευκαιρίας δοθείσης, ο Γιάννης-Μάριος Παπαδόπουλος έκανε μια στάση στην οικογένεια του Hamilton, για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι δεν ασχολείτο με τους αγώνες... αλλά τείνει να γίνει μια από αυτές τις περιπτώσεις, δεδομένου ότι και ο αδελφός του είναι οδηγός αγώνων. Του ζητά συμβουλές; «Ο πατέρας μου, εγώ και ο αδελφός μου είμαστε πολύ ξεροκέφαλοι και ό,τι κάνουμε, θέλουμε να το κάνουμε μόνοι μας. Ο αδελφός μου με παρακολουθεί, αυτό είναι κάτι που κάνει εδώ και αρκετά χρόνια. Έχω την αίσθηση πως όταν ήταν μικρότερος μάθαινε κάποια πράγματα από εμένα, αλλά τώρα θέλει να μαθαίνει μόνος του, από τις δικές του εμπειρίες και είναι κάτι που σέβομαι απόλυτα. Φυσικά, ξέρει πως είμαι πάντα εκεί να τον βοηθήσω, με όποιον τρόπο μπορώ. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι εκεί, για όποια στιγμή με χρειαστεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Write σχόλια