Την Πέμπτη (20/11, 20.30) θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Βασίλη Τσακίρογλου "Senna: Το Πνεύμα της Ταχύτητας" για το μεγάλο Βραζιλιάνο οδηγό.
Από το 1994 και εξής, «Senna» δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά μια απώλεια, μια νοσταλγία και μια οδυνηρή έλλειψη προσωποποιημένη με τα χαρακτηριστικά του.
Ο Ayrton Senna είναι Το Πνεύμα της Ταχύτητας, ο μεγαλύτερος αστέρας που ανέδειξε ποτέ η Φόρμουλα 1, μια προσωπικότητα πολύ πιο σημαντική από το ίδιο το σπορ.
Ο Βασίλης Τσακίρογλου, μετά την απόλυτη καταγραφή κάθε λεπτομέρειας της ζωής του Senna στο δίτομο A Deus, επιστρέφει με το νέο του βιβλίο Senna: Το Πνεύμα της Ταχύτητας στην αγαπημένη του εμμονή και αποπειράται να αναλύσει τον ήρωα και το φαινόμενο, να δώσει απαντήσεις στα αινίγματα γύρω από τον θάνατο και τη ζωή του.
Ποιος πραγματικά ήταν ο Βραζιλιάνος tricampeão; Τι ήταν αυτό που τον έκανε ήρωα; Ποιον δαίμονα κυνηγούσε και από ποιον πίστευε ο ίδιος ότι καταδιώκεται; Η σχολαστική ανάλυση του συγγραφέα ξεκινάει από την παιδική εμμονή του Senna με τα καρτ και το ψυχαναγκαστικό ξόδεμά του καθώς επεδίωκε την τελειότητα στην αγωνιστική οδήγηση και φτάνει έως τις κρίσιμες αποφάσεις που πήρε το τελευταίο Σαββατοκύριακο της ζωής του. Ποια ήταν τα σημάδια που αγνόησε; Ποιος ευθύνεται τελικά για τον θάνατό του; Τι λάθη έγιναν στην Ίμολα αλλά και πριν από αυτήν;
Στις 350 σελίδες του βιβλίου, μεταξύ των οποίων και 16 σελίδες με σπάνιο φωτογραφικό υλικό από την προσωπική και αγωνιστική ζωή του, παρελαύνουν και αναλύεται ο ρόλος που είχαν οι πρωταγωνιστές της ζωής και του θανάτου του σπουδαίου Βραζιλιάνου. Πόσο τον επηρέασε ο υπερπροστατευτισμός της οικογένειάς του; Πόσο τον άλλαξε σαν οδηγό και σαν άνθρωπο ο προπονητής του Νούνο Κόμπρα; Ποιος τον οδήγησε στην πίστη του στον Θεό; Πώς τον κρατούσε σε ισορροπία ο αβυσσαλέος ανταγωνισμός του με τον
Αλαίν Προστ; Ήταν ο Μίκαελ Σουμάχερ η τελευταία του εμμονή;
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι κρίσιμα για το ψυχογράφημα του Senna και ο Τσακίρογλου, μετά από 15 χρόνια έρευνας, δεκάδες συνεντεύξεις και ταξίδια, καταφέρνει να εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεσή του όσο κανείς μέχρι σήμερα.
“…μιμούμενος τον Senna και εφαρμόζοντας τις δικές του αρχές στο δικό μου έργο, συνειδητοποίησα ότι με αυτή τη μέθοδο ενσυναίσθησης καταλάβαινα καλύτερα τον Senna μέσω εμού, όπως καταλάβαινα καλύτερα εμένα μέσω του Senna. Φαίνεται ότι οι σχέσεις τέτοιας έντασης συνάπτονται ελάχιστες φορές ή ίσως μόνο μία στη διάρκεια ενός συγγραφικού βίου, οπότε μάλλον θα πρέπει να είμαι ευγνώμων που είχα το προνόμιο να τη ζήσω…”.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Write σχόλια