ΟΙ ΜΕΓΛΑΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ RAIKONNEN

Στα 35 χρόνια είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία εν ενεργεία οδηγός στη Φόρμουλα 1. Ο Κίμι Ράικονεν δεν φαίνεται διατεθειμένος να σταματήσει. Αυτή την Κυριακή (8/6) θα πάρει εκκίνηση για 200η φορά σε Grand Prix. Από το 2001 πρωταγωνιστεί και μολονότι συχνά αναφερόμαστε στην ασυνήθιστη συμπεριφορά του, η ουσία είναι πως πρόκειται για ένα σπουδαίο οδηγό.

Με αφορμή λοιπόν τις 200 συμμετοχές του στη Φόρμουλα 1, συγκεντρώσαμε δέκα σημαντικές στιγμές του στη Φόρμουλα 1. Είναι κρίμα που ο Ράικονεν έχει μόνο ένα πρωτάθλημα οδηγών στην κατοχή του.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή:

Όταν εντυπωσίασε τον Σουμάχερ

Ο Πέτερ Ζάουμπερ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που του έδωσε την ευκαιρία να οδηγήσει ένα μονοθέσιο Φόρμουλα 1. Ο άγνωστος Φινλανδός οδηγός έκανε για πρώτη φορά δοκιμές με την ελβετική ομάδα στις 14 Δεκεμβρίου του 2000 στην πίστα του Μουτζέλο. Τις ίδιες μέρες έκανε δοκιμές εκεί και ο Μίχαελ Σουμάχερ με τη Ferrari, εντυπωσιάστηκε από το ρυθμό του Ράικονεν και ζήτησε να μάθει ποιος ήταν. Δίχως να έχει superlicence ο Ράικονεν προτιμήθηκε από τον Ενρίκε Μπερνόλντι που έφερνε στη Sauber τη χορηγία της Red Bull και έκανε το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 το 2000.

Τερματίζοντας στο Μονακό

Στους δρόμους του πριγκιπάτου δεν είχε αγωνιστεί ποτέ ξανά στο παρελθόν. Κατάφερε να τερματίσει στην 10η θέση τελευταίος από όλους και ενώ το μονοθέσιο του είχε υποστεί σοβαρή ζημιά.. Το... σόου είχε ξεκινήσει από τις κατατακτήριες δοκιμές όπου ήταν 15ος και ταχύτερος από τον τιμέιτ του, Νικ Χάιντφελντ. Στον αγώνα φαινόταν πως θα εγκαταλείψει, όμως η ομάδα ρίσκαρε να τον αφήσει στον αγώνα δίχως traction control. Κατάφερε να τερματίσει δίχως να βρει τις μπαριέρες.

Η πρώτη νίκη στη Μαλαισία

Το 2002 τον "άρπαξε" η McLaren. Ανέβηκε στο βάθρο στον πρώτο του αγώνα στη Μελβούρνη. Θα ακολουθούσαν κι άλλα βάθρα, αλλά κυρίως πολλές εγκαταλείψεις εξαιτίας του μη αξιόπιστου κινητήρα της Mercedes. Η πρώτη νίκη θα ερχόταν το 2003 στο δεύτερο αγώνα της σεζόν στη Μαλαισία. Από την 7η θέση της εκκίνησης είχε ανέβει 4ος στο τέλος του πρώτου γύρου. Πέρασε 2ος μετά την εγκατάλειψη του τιμέιτ του, Ντέιβιντ Κούλθαρντ και χάρη στη στρατηγική της McLaren βρέθηκε πρώτος μπροστά από τον Φερνάντο Αλόνσο (Renault). Ήταν η μοναδική νίκη του το 2002, όμως χάρη στη σταθερότητα του πήρε τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία πίσω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή Μίχαελ Σουμάχερ.

Από την 10η θέση στην 1η σε 10 γύρους

Το 2004 δεν ήταν μια καλή χρονιά για τη McLaren. Δίχως βάθρο για την ομάδα στους 13 πρώτους αγώνες. Όλα άλλαξαν στο Σπα, αν και δεν φαινόταν στην αρχή με τον Ράικονεν να εκκινεί από την 10η θέση. Μετά την πρώτη στροφή είχε βρεθεί στην 6η θέση. Στην έξοδο της Eau Rouge άφησε πίσω του τον Ρούμπενς Μπαρικέλο, μεσολάβησε μια σειρά γύρων πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας για να προσπεράσει μεγαλοπρεπώς τον Μίχαελ Σουμάχερ για την 4η θέση. Στον 12ο γύρο οδηγούσε τον αγώνα μετά την εγκατάλειψη του Φερνάντο Αλόνσο και το προσπέρασμα μέσα στα πιτ στο δεύτερο οδηγό της ομάδας, τον Γιάρνο Τρούλι.

Το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ στη Σουζούκα

Εκκίνηση από την 17η θέση, προσπέρασμα στον Μίχαελ Σουμάχερ και νίκη με προσπέρασμα στον τελευταίο γύρο. Τι καλύτερο! Η βροχή κατέστρεψε τις κατατακτήριες δοκιμές στο ιαπωνικό Grand Prix το 2005 και άφησε τον Κίμι Ράικονεν στην 17η θέση και με αρκετή δουλειά μπροστά του. Στο τέλος του 1ου γύρου είχε ανέβει στην 12η θέση, προσπερνώντας τον Σουμάχερ στην πορεία.

Επτά γύρους πριν το τέλος βρισκόταν 5.5 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρωτοπόρο Τζιανκάρλο Φιζικέλα. Γύρο με το γύρο ο Φινλανδός "έτρωγε" τη διαφορά του οδηγού της Renault. Η διαφορά έπεσε στο μισό δευτερόλεπτο τρεις γύρους πριν από την καρό σημαία. Στον τελευταίο γύρο ο Ράικονεν προσπέρασε από την εξωτερική τον "Φίζικο" για μια εκπληκτική νίκη.

Καλημέρα Ferrari με νίκη

Ο Ράικονεν διαδέχθηκε τον Μίχαελ Σουμάχερ στη Scuderia το 2007 με ένα ηγεμονικό συμβόλαιο. Φυσικά βρισκόταν υπό πίεση να επαναφέρει τη Ferrari στους τίτλους (σ.σ. των οδηγών που ενδιαφέρουν τη Ferrari) μετά το διετές διάλειμμα του Φερνάντο Αλόνσο με τη Renault. Ξεκίνησε ιδανικά με pole position στη Μελβούρνη και νίκη στο ντεμπούτο του. Ήταν ο 5ος οδηγός στην ιστορία της Ferrari που αναδείχθηκε νικητής στον πρώτο του αγώνα με το "κόκκινο" μονοθέσιο.

Παγκόσμιος πρωταθλητής

Την πρώτη του χρονιά στη Ferrari, το 2007! Με αρκετή βοήθεια από τη McLaren και τον ρούκι Λιούις Χάμιλτον που έχασε βαθμολογικό προβάδισμα 17 βαθμών δύο αγώνες πριν από το τέλος. Ο Ράικονεν νίκησε στην Κίνα, εκεί που που εγκατέλειψε ο Χάμιλτον. Ο Βρετανός "καταστράφηκε" στο Ιντερλάγκος και ο Ράικονεν με λίγη βοήθεια από τον τίμεϊτ του, Φελίπε Μάσα κάλυψε τη διαφορά των επτά βαθμών, αναδείχθηκε νικητής στη Βραζιλία. Είναι ο μοναδικός παγκόσμιος τίτλος του.

Ραικόνεν-Φιζικέλα μέρος 2ο

Στα μισά του 2009 ο Φερνάντο Αλόνσο είχε καθίσει ήδη στο μονοθέσιο του στη Ferrari. Στο Σπα ο Ράικονεν ήρθε να εξυψώσει το ηθικό της Ferrari μετά το σοβαρό ατύχημα του Φελίπε Μάσα στην Ουγγαρία. Από την 6η θέση στην εκκίνηση ανέβηκε στην 3η πίσω από τον Τζιανκάρλο Φιζικέλα (Force India) και τον Ρόμπερτ Κουμπίτσα (BMW-Sauber).

Η είσοδος του αυτοκινήτου ασφαλείας του έδωσε μια ακόμη ευκαιρία να πλησιάσει τον καθαρά πρώτο Φιζικέλα. Ο Ιταλός "κοιμήθηκε" στην επανεκκίνηση και εκμεταλλευόμενος το KERS προσπέρασε τον Φιζικέλα για τη μοναδική νίκη της Ferrari το 2009.

Τα μπλουζάκια του Άμπου Ντάμπι

Η Ferrari εξαγόρασε το υπόλοιπο του συμβολαίου του το 2009 και προκειμένου να χάσει τα 25+ εκατομμύρια ευρώ ο Ράικονεν στράφηκε στα ράλι, τρέχοντας για δύο σεζόν στο WRC. Η ομάδα που επέλεξε για την επιστροφή του στη Φόρμουλα 1 το 2012 ήταν η Lotus. Έκανε καλούς αγώνες όλη τη σεζόν, αλλά η νίκη ήρθε στον τρίτο αγώνα πριν από το φινάλε στο νυχτερινό Grand Prix στη Μarina Bay.

Κληρονόμησε την πρωτιά μετά την εγκατάλειψη του Λιούις Χάμιλτον. Έμεινε εκεί μέχρι το τέλος του αγώνα. Φυσικά, όλοι μας θυμόμαστε τον συγκεκριμένο αγώνα από τις απαντήσεις που έδινε στο μηχανικό του. Η καλύτερη ήταν "Αφήστε με ήσυχο. Ξέρω τι κάνω". Έγινε σλόγκαν, τυπώθηκε σε μπλουζάκι, τα οποία ο ίδιος δώρισε σε όλους τους υπαλλήλους της Lotus στο εργοστάσιο στο Ένστοουν.

Η τελευταία νίκη

Ο Κίμι Ράικονεν πήρε τη δεύτερη νίκη του για τη Lotus στην Αυστραλία τον Μάρτιο του 2013. Υποτίθεται πως αυτή θα ήταν η σεζόν που θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα, όμως σύντομα ήρθαν στο φως τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας και βέβαια ο συνδυασμός Σεμπάστιαν Φέτελ-Red Bull βρισκόταν πολύ μπροστά. Στη Μελβούρνη ο Φινλανδός εκκίνησε από την 7η θέση και μέχρι τον 2ο γύρο είχε ανέβει στην 4η θέση, προσπερνώντας τον Λιούις Χάμιλτον. Σε τακτική δύο pit stop ο Ράικονεν διατηρήθηκε μπροστά από τον Φερνάντο Αλόνσο και διέσχισε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού.