Το 2006, γύρω στην εποχή του πρώτου Τουρκικού Grand Prix της Formula 1, η Ελλάδα ήταν για τα καλά στην ειδησεογραφία της F1 με το «σιρκουί στο Ελληνικό».
Τώρα είναι ξανά, αν και σε μικρότερο βαθμό, στην επικαιρότητα με τη Δραπετσώνα, όμως η αλήθεια είναι πως πάλι τα δημοσιεύματα είναι ανυπόστατα.
Το θέμα βγήκε στην επιφάνεια από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, το οποίο φιλοξενεί δηλώσεις του Bernie Ecclestone, εμπορικού διευθυντή της F1. Ο Βρετανός λέει μόνο ότι «οι Έλληνες δείχνουν πρόθυμοι, θέλουν να συναντήσω τον πρωθυπουργό και το Δήμαρχο και απομένει να δούμε αν έχουν καθόλου λεφτά».
Δεν μπορεί παρά να είναι πραγματική η προσέγγιση στον Ecclestone από (περισσότερες από μία, αλλά αναμφίβολα όχι κυβερνητική) ελληνικές πλευρές, όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο για τον άνθρωπο που κατανοούσε ήδη από το μέσον της δεκαετίας του 2000 ότι «η Ευρώπη είναι πια νεκρή»να μην γνωρίζει την δεδομένη χρονική στιγμή «αν οι Έλληνες έχουν καθόλου λεφτά».
Βασιζόμενη στο δημοσίευμα μιας αρκετά αξιόπιστης πηγής, όπως είναι το CNN, η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt» στη συνέχεια προχώρησε τη διακίνηση του θέματος και στη γερμανική αγορά, γνωρίζοντας προφανώς το επενδυτικό ενδιαφέρον που μπορεί να παρουσιάζει για τους τοπικούς επιχειρηματίες η χώρα μας, αυτό τον καιρό.
Ο συντάκτης του άρθρου στο CNN, Κρίστιαν Συλτ, κατοικεί και δράζει στη Βρετανία. Η βασική του επιχειρηματική δραστηριότητα αφορά στην ετήσια έκδοση του πολυτελούς εντύπου «Formula Money», το οποίο παρουσιάζει τα οικονομικά δεδομένα της Formula 1, των ομάδων και των αγώνων.
Είναι σχεδόν αδύνατο να έχει κανείς πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες, αν δεν έχει πρόσβαση στον ίδιο τον Ecclestone. Και είναι εξαιρετικά αμφίβολο στο σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο, η ανταλλαγή πληροφοριών ή επαγγελματικών αλληλοεξυπηρετήσεων να είναι μονομερής.
Για την κατασκευή του σιρκουί στη Δραπετσώνα δεν αποκλείεται να υπάρχουν -εκτός από κακοπροαίρετες, και- αφελείς φιλοδοξίες περί εύρεσης ενός επενδυτή που θα καταφέρει, με κάποιο τρόπο, να κάνει απόσβεση μιας επένδυσης 40-45 εκατομμυρίων το χρόνο (χωρίς καν να υπολογίζουμε τα έξοδα κατασκευής του σιρκουί) ενώ η Βαλένθια με έναν ολόκληρο Fernando Alonso δεν τα καταφέρνει, ενώ μια ολόκληρη Γερμανία με έναν τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή δεν τα καταφέρνει.
Τέτοια είναι η τιμή διαπραγμάτευσης αυτό τον καιρό, για το ετήσιο παράβολο που πληρώνει μια χώρα για να ταξιδέψει στα μέρη της η F1. Η Ρωσία πλήρωσε 200 εκατ. δολάρια για πενταετές συμβόλαιο, και το Αζερμπαϊτζάν πιθανώς ακόμα περισσότερο.
Και εφόσον όλο αυτό είναι ένα τεράστιο παιχνίδι διαπραγμάτευσης, δεν θα ήταν παράλογο να σκεφτεί κανείς ότι -χρόνια τώρα- ο Bernie μπορεί να προβάλλει ανύπαρκτους αξιωματούχους σε αυτή τη σκακιέρα, για να πουλήσει ακριβότερα μια θέση στο πρόγραμμα της F1 σε κυβερνήσεις.
Σε κυβερνήσεις και όχι, φυσικά, σε ιδιώτες - καθότι πλέον η F1 είναι Ολυμπιακοί Αγώνες σε μικρογραφία. Που σημαίνει ότι ακριβώς επειδή ένα Grand Prix είναι ζημιογόνο, σε μεγάλο βαθμό (και με την εξαίρεση του Μονακό), οι μόνες που μπορούν να το ακουμπήσουν χωρίς να καούν είναι οι κυβερνήσεις, με το αντάλλαγμα (ή τη δικαιολογία, όπως θέλει το βλέπει κανείς) της παγκόσμιας προβολής.
Έχουμε συνηθίσει, τα τελευταία χρόνια... Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα χρησιμοποιείται - γελοιοποιείται, για την ακρίβεια, με εμάς αντί να ουρλιάζουμε από θυμό κι αξιοπρέπεια, να ονειρευόμαστε ξανά μια χλιδή δανεική, ανάξια και εκνευριστικά άδικη προς τις αληθινές προτεραιότητες που έχουμε τώρα ως λαός.
Για το τυπικό του θέματος, στη Monza προσέγγισα τον Πασκουάλε Λατουνέντου. Είναι ένας Ιταλός, ο στενότερος των συνεργατών του Bernie Ecclestone στη Formula One Management (FOM). Ποτέ δεν ήταν συνεργάσιμος, αλλά τώρα αντιμετώπισε την διερευνητική μου ερώτηση για την Ελλάδα και με μειδίαμα από πάνω. «Ο Bernie δεν μιλά σε δημοσιογράφους αυτό τον καιρό», μου είπε.
Εγώ ξέρω τουλάχιστον έναν που, αυτόν τον καιρό, του μίλησε.*ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Δεν μπορεί παρά να είναι πραγματική η προσέγγιση στον Ecclestone από (περισσότερες από μία, αλλά αναμφίβολα όχι κυβερνητική) ελληνικές πλευρές, όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο για τον άνθρωπο που κατανοούσε ήδη από το μέσον της δεκαετίας του 2000 ότι «η Ευρώπη είναι πια νεκρή»να μην γνωρίζει την δεδομένη χρονική στιγμή «αν οι Έλληνες έχουν καθόλου λεφτά».
Βασιζόμενη στο δημοσίευμα μιας αρκετά αξιόπιστης πηγής, όπως είναι το CNN, η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt» στη συνέχεια προχώρησε τη διακίνηση του θέματος και στη γερμανική αγορά, γνωρίζοντας προφανώς το επενδυτικό ενδιαφέρον που μπορεί να παρουσιάζει για τους τοπικούς επιχειρηματίες η χώρα μας, αυτό τον καιρό.
Ο συντάκτης του άρθρου στο CNN, Κρίστιαν Συλτ, κατοικεί και δράζει στη Βρετανία. Η βασική του επιχειρηματική δραστηριότητα αφορά στην ετήσια έκδοση του πολυτελούς εντύπου «Formula Money», το οποίο παρουσιάζει τα οικονομικά δεδομένα της Formula 1, των ομάδων και των αγώνων.
Είναι σχεδόν αδύνατο να έχει κανείς πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες, αν δεν έχει πρόσβαση στον ίδιο τον Ecclestone. Και είναι εξαιρετικά αμφίβολο στο σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο, η ανταλλαγή πληροφοριών ή επαγγελματικών αλληλοεξυπηρετήσεων να είναι μονομερής.
Για την κατασκευή του σιρκουί στη Δραπετσώνα δεν αποκλείεται να υπάρχουν -εκτός από κακοπροαίρετες, και- αφελείς φιλοδοξίες περί εύρεσης ενός επενδυτή που θα καταφέρει, με κάποιο τρόπο, να κάνει απόσβεση μιας επένδυσης 40-45 εκατομμυρίων το χρόνο (χωρίς καν να υπολογίζουμε τα έξοδα κατασκευής του σιρκουί) ενώ η Βαλένθια με έναν ολόκληρο Fernando Alonso δεν τα καταφέρνει, ενώ μια ολόκληρη Γερμανία με έναν τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή δεν τα καταφέρνει.
Τέτοια είναι η τιμή διαπραγμάτευσης αυτό τον καιρό, για το ετήσιο παράβολο που πληρώνει μια χώρα για να ταξιδέψει στα μέρη της η F1. Η Ρωσία πλήρωσε 200 εκατ. δολάρια για πενταετές συμβόλαιο, και το Αζερμπαϊτζάν πιθανώς ακόμα περισσότερο.
Και εφόσον όλο αυτό είναι ένα τεράστιο παιχνίδι διαπραγμάτευσης, δεν θα ήταν παράλογο να σκεφτεί κανείς ότι -χρόνια τώρα- ο Bernie μπορεί να προβάλλει ανύπαρκτους αξιωματούχους σε αυτή τη σκακιέρα, για να πουλήσει ακριβότερα μια θέση στο πρόγραμμα της F1 σε κυβερνήσεις.
Σε κυβερνήσεις και όχι, φυσικά, σε ιδιώτες - καθότι πλέον η F1 είναι Ολυμπιακοί Αγώνες σε μικρογραφία. Που σημαίνει ότι ακριβώς επειδή ένα Grand Prix είναι ζημιογόνο, σε μεγάλο βαθμό (και με την εξαίρεση του Μονακό), οι μόνες που μπορούν να το ακουμπήσουν χωρίς να καούν είναι οι κυβερνήσεις, με το αντάλλαγμα (ή τη δικαιολογία, όπως θέλει το βλέπει κανείς) της παγκόσμιας προβολής.
Έχουμε συνηθίσει, τα τελευταία χρόνια... Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα χρησιμοποιείται - γελοιοποιείται, για την ακρίβεια, με εμάς αντί να ουρλιάζουμε από θυμό κι αξιοπρέπεια, να ονειρευόμαστε ξανά μια χλιδή δανεική, ανάξια και εκνευριστικά άδικη προς τις αληθινές προτεραιότητες που έχουμε τώρα ως λαός.
Για το τυπικό του θέματος, στη Monza προσέγγισα τον Πασκουάλε Λατουνέντου. Είναι ένας Ιταλός, ο στενότερος των συνεργατών του Bernie Ecclestone στη Formula One Management (FOM). Ποτέ δεν ήταν συνεργάσιμος, αλλά τώρα αντιμετώπισε την διερευνητική μου ερώτηση για την Ελλάδα και με μειδίαμα από πάνω. «Ο Bernie δεν μιλά σε δημοσιογράφους αυτό τον καιρό», μου είπε.
Εγώ ξέρω τουλάχιστον έναν που, αυτόν τον καιρό, του μίλησε.*ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Write σχόλια