Η πορεία του Ecclestone από τις πωλήσεις μεταχειρισμένων μηχανών στην ηγεσία της F1. Οι παρασκηνιακές συμφωνίες, η ισχυρή πυγμή και η δημιουργία μιας βιομηχανίας δισεκατομμυρίων από το... τίποτα. Ο Bernie Ecclestone σίγουρα δεν είναι ένας συνηθισμένος επιχειρηματίας.
Ο Bernie Ecclestone, ο 83χρονος επικεφαλής της Formula 1, εξαγόρασε αυτήν την εβδομάδα τη δίκη όπου ήταν κατηγορούμενος για δωροδοκία -η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση της αυτοκρατορίας του- συμφωνώντας να καταβάλει 100 εκατ. ευρώ στο γερμανικό δικαστήριο. Καλά καταλάβατε.Πλήρωσε το κρατίδιο της Βαυαρίας για να γλιτώσει καταδικαστική απόφαση για δωροδοκία.
Αυτή η δικαστική απόφαση είναι σκανδαλώδης και τόσο παράλογη όσο ήταν και η γραμμή υπεράσπισης του κ. Ecclestone. Υποστήριξε ότι ο ίδιος και το οικογενειακό του trust πλήρωσαν 44 εκατ. δολ. στον Gerhard Gribkowsky, πρώην στέλεχος της κρατικά ελεγχόμενης τράπεζας Bayern LB, για να μη δώσει οικονομικά του στοιχεία στις φορολογικές αρχές. Αν μπερδευτήκατε, σας ξεκαθαρίζουμε ότι αυτό δεν ήταν το επιχείρημα της εισαγγελίας, αλλά της υπεράσπισης.
Είναι συνήθης τακτική του κ. Ecclestone -ο οποίος έχει τα ηνία της Formula 1 από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 όταν έπεισε τις ομάδες να του δώσουν τον έλεγχο των δικαιωμάτων μετάδοσης και πολλών άλλων- να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που κόβει την ανάσα. Συχνά οι άνθρωποι ρωτάνε: «Είναι δυνατόν να γλιτώσει από κάτι τέτοιο; Δεν μπορεί». Κι όμως, ναι. Μπορεί.Ο κ. Ecclestone, όμως, κράτησε την απόλυτη εξουσία της F1 για έναν και μόνο λόγο: Λίγοι θα μπορούσαν να φανταστούν την τόσο εντυπωσιακή της ανάπτυξη χωρίς τη συνδρομή του. Εάν δεν είχε σταματήσει τη δίκη, θα χρειαζόταν μια επιθετική υπεράσπιση. Να, λοιπόν, τι θα έλεγα εγώ στους δικαστές εάν ήμουν ο συνήγορός του:Η υπεράσπιση αναγνωρίζει ότι ο κ. Ecclestone δεν είναι από τους πιο συμπαθείς κατηγορούμενους. Είναι αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος που διασχίζει τον κόσμο με το ιδιωτικό του τζετ και τα συμβόλαιά του από τη Formula 1, σκαρφαλώνοντας από μία ταπεινή καταγωγή, καθώς ξεκίνησε ως πωλητής μεταχειρισμένων μοτοσικλετών. Με τα χρόνια δεν άλλαξε πολύ. Είναι ένας από τους καλύτερους διαπραγματευτές στον κόσμο,που είχε τη δυνατότητα να πείσει φίλους και εχθρούς να προχωρήσουν σε συμφωνίες που του απέφεραν μία περιουσία. Εάν ο κ. Ecclestone σε εκτιμά, τότε θα σε ανταμείψει με τα καλύτερα εισιτήρια στην F1 και με ένα ποσοστό από τα δισεκατομμύρια έσοδα που αποφέρει το άθλημα. Εάν όχι, όμως, τότε πρόσεχε.Η υπεράσπιση παραδέχεται επίσης ότι δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τον κ. Ecclestone στο τιμόνι μίας εισηγμένης εταιρείας, όπου θα έπρεπε να σεβαστεί πολλούς κανόνες και να ενεργεί με έναν ανοιχτό και διαφανή τρόπο προς τους μετόχους. Πρόκειται, άλλωστε, για τον άνθρωπο που Βρετανός δικαστής χαρακτήρισε 'αδύνατον να θεωρηθεί αξιόπιστος ή ειλικρινής μάρτυρας'.
Ο κ. Ecclestone απέδειξε στο δικαστήριο ότι δεν ενημέρωσε το διοικητικό συμβούλιο της F1 για τις πληρωμές στον κ. Gribkowsky, επειδή "δεν ήταν ανάγκη να ενημερωθούν…, δεν τους ενδιέφερε στο παραμικρό'. Αφήνω στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου να κρίνει εάν θα μπορούσε να συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο ένας επικεφαλής εισηγμένης επιχείρησης.
Η Formula One Management όμως, η εταιρεία του κ. Ecclestone, δεν είναι εισηγμένη και δεν ήθελε ποτέ να γίνει. Ακριβώς το αντίθετο. Ήθελε να είναι πάντα ιδιωτική, που να διευθύνεται από ένα άτομο. Ο κ. Ecclestone είναι ο ανώτατος άρχων και πάντα προσπαθούσε να αποφύγει τον έλεγχο και οποιονδήποτε περιορισμό στην ελευθερία του και στη δυνατότητά να ελίσσεται οικονομικά. Δεν θεωρούσε την πληρωμή του κ. Gribkowsky δωροδοκία, αλλά συμφωνία από τις πολλές χιλιάδες που κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια για να αναπτύξει την F1. Συνεχώς έκλεινε συμφωνίες με όσους παρουσίαζαν ευκαιρίες αλλά και προβλήματα, από πανίσχυρες ομάδες όπως η Ferrari και η McLaren Mercede,s μέχρι τους διαφημιστές και τα τηλεοπτικά δίκτυα. Με το δικό του τρόπο σκέψης, η περίπτωση Gribkowsky δεν διέφερε πολύ.
Είναι πλούσιος, αλλά η περιουσία του οφείλεται μόνο σε έναν λόγο: πέτυχε την ανάπτυξη της Formula 1. Όλα όσα έκανε τις τελευταίες δεκαετίες ήταν καλά υπολογισμένα για να αυξηθεί η αξία της επιχείρησης, στην οποία έχει ακόμη σημαντικό ποσοστό. Τώρα όλα φαίνονται εύκολα, αλλά γεγονός είναι ότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από το τίποτα, όταν κανείς άλλος δεν είχε το όραμα ούτε τις απαιτούμενες ικανότητες.
Κατάλαβε από την αρχή ότι η F1 θα μπορούσε να μεταμορφωθεί από ένα μικρό άθλημα αγώνων σε ένα sport με φανατικούς υποστηρικτές, με πολλούς αγώνες Grand Prix κάθε χρόνο και σε μία τεράστια επιχείρηση για τα διεθνή media. Και ήταν ο μόνος που μπορούσε να το καταφέρει.
Έπρεπε να ενώσει τις ομάδες της F1 -εκ των οποίων και οι πιο ισχυρές που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο-, να τις κάνει να πειθαρχήσουν και να μεταφέρει τον έλεγχο από τα αθλητικά κυκλώματα που πλήρωναν τις ομάδες για να παρευρίσκονται στους αγώνες, στις ίδιες τις ομάδες. Όλα αυτά τα πέτυχε πουλώντας δικαιώματα μετάδοσης, που έφεραν τα έσοδα για να ενισχυθούν οι πιο αδύναμες ομάδες και να γίνουν πιο εντυπωσιακοί οι αγώνες.
Ο πελάτης μου είναι ένας ασυνήθιστος επιχειρηματίας. Δεν ίδρυσε απλώς μία επιχείρηση. Ανέπτυξε μία ολόκληρη βιομηχανία αγώνων ταχύτητας, ομάδων, εσόδων, τηλεοπτικών δικτύων και διαφημιστών που λειτουργούν ως μία μονάδα. Οποιαδήποτε στιγμή μπορεί κάποιος από όλους αυτούς να θεωρήσει ότι αδικείται και να απειλήσει ότι θα ακολουθήσει τον δικό του δρόμο, υπονομεύοντας συνολικά τον χώρο.
Η F1 αντιμετωπίζει συνεχώς τέτοιου είδους απειλές. Ο κ. Ecclestone, όμως, κατάφερε να την κρατήσει ενωμένη. Το κατάφερε χρησιμοποιώντας την προσωπική του εξουσία που προέρχεται από το παρελθόν του επειδή και ο ίδιος ήταν οδηγός αγώνων ταχύτητας, μάνατζερ και ιδιοκτήτης ομάδας στην F1, αλλά και επειδή πέτυχε πολλές παρασκηνιακές συμφωνίες. Έκανε τις διαπραγματεύσεις πάντα κατ’ ιδίαν. Έτσι, ήταν πιο δύσκολο για τους άλλους να ζητήσουν αντίστοιχους όρους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Write σχόλια