Η Πρωτομαγια που εφυγε ο Senna

Την Πρωτομαγιά του 1994 στο Grand Prix του Σαν Μαρίνο ο μεγαλύτερος οδηγός στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού έχασε τη ζωή του από αυτό που λάτρευε περισσότερο την ταχύτητα, βυθίζοντας σε βαρύ πένθος την Βραζιλία. Μετά από εκείνο το απόγευμα στην Ιμολα, που η Williams-Renault του Σένα συγκρούστηκε στην στροφή «Tamburello», όλοι γνώριζαν ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο από εδώ και πέρα στην Fοrmula 1, άποψη που επικρατεί ακόμη και σήμερα…
Παιδί… θαύμα
O Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα, όπως είναι το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Αντί να διαλέξει το ποδόσφαιρο, όπως έκαναν τότε οι συμπατριώτες του, προτίμησε το δεύτερο πιο αγαπημένο άθλημα στην χώρα του, τη Formula 1. Από μικρός έδειξε την κλίση του στους μηχανοκίνητους αγώνες. Ο πατέρας του στάθηκε από την αρχή στο πλευρό του, καθώς ήταν και ο ίδιος λάτρης των αγώνων ταχύτητας. Το πρώτο του αγωνιστικό καρτ το απέκτησε σε ηλικία 10 ετών και με αυτό συμμετείχε μετά από τρία χρόνια σε τοπικούς αγώνες, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Το βήμα παραπάνω…
Το 1977, σε ηλικία 17 ετών, ήρθε η ώρα να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα καρτ Νοτίου Αμερικής. Το 1978 και το 1980 πήρε μέρος και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα καρτ, όμως εκεί κατετάγη δεύτερος. Παρότι δεν κέρδισε δυο συνεχόμενες φορές τον παγκόσμιο τίτλο αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να αλλάξει κατηγορία, έτσι το 1981 έφυγε από την Βραζιλία για την Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Αγγλία. Εκει πήρε μέρος στο πρωτάθλημα Formula Ford 1600. Εκείνη την περίοδο πήρε το όνομα Da Silva δηλαδή το μητρικό του καθώς ήταν πολύ συνηθισμένο στην Βραζιλία.
Το 1982 κέρδισε και την Βρετανική και την ευρωπαϊκή Formula Ford 2000. Την επόμενη χρόνια έκανε ένα ακόμη βήμα παραπάνω. Πιο συγκεκριμένα μεταπήδησε στην Formula 3 με την ομάδα της West Surrey Racing, έχοντας ως βασικότερο αντίπαλο του τον Αγγλο Μάρτιν Μπρούντλε. Επικράτησε σε εννιά αγώνες και έτσι κατέκτησε τον τίτλο. Αυτή του η επίδοση έκανε πολλές ομάδες της Formula 1 να τον κοιτάξουν, με τις Williams, McLaren, Brabham και Toleman να «παλεύουν» για τη διεκδίκησή του. Τελικά κατέληξε στην πιο αδύναμη από όλες, την Toleman.
Από τα… χαμηλά, στην κορυφή
Η Toleman ήταν πραγματικά αδύναμη ομάδα, όμως παρόλα αυτά ο Σένα έκανε ότι μπορούσε για να την κάνει ξεχωριστή και τα κατάφερε! Τον πρώτο του βαθμό κατάφερε να τον πάρει στις 7 Απριλίου 1984 στο Grand Prix της Νότιας Αφρικής. Όμως η μεγάλη επιτυχία ήρθε την ιδία χρόνια στο Μονακό, όπου στις κατατακτήριες κατέλαβε την 13η θέση. Αυτή η θέση τον ευνόησε στον αγώνα, αφού έπιασε καταιγίδα και ενώ ήταν αρκετά πίσω ξαφνικά άρχισε να ανεβάζει ρυθμό.
«Πετούσε» στη βροχή
Πολλοί πιλότοι άρχισαν να εγκαταλείπουν την προσπάθεια τους για να τερματίσουν, εκείνος όμως συνέχισε στον ίδιο ρυθμό που κινούταν και όταν ήταν στεγνό το οδόστρωμα. Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν να διακόψουν τον αγώνα λόγω της βροχόπτωσης. Σίγουρα όμως, αν δεν το έκαναν θα είχε ανέβει στην κορυφή του βάθρου. Εκείνη την ημέρα πήρε και την φήμη που τον ακολούθησε μέχρι τον θάνατο του, δηλαδή ότι είναι ανίκητος σε βρεγμένο οδόστρωμα.
Με Lotus η πρώτη pole και νίκη
Οι εκπληκτικές εμφανίσεις του Σένα έκαναν κάποιες ομάδες να κινηθούν… κρυφά για τον αποκτήσουν, με τη Lotus να κερδίζει τη «μάχη» και να τον κάνει δικό της την αμέσως επόμενη χρόνια, αν και είχε συμβόλαιο για τρία χρόνια με την Toleman. Με την Lotus πήρε την πρώτη του νίκη στην Πορτογαλία αλλά και την πρώτη του pole position μπροστά στους συμπατριώτες τους στην Βραζιλία, αλλά δεν κατάφερε να τερματίσει λόγο τεχνικού προβλήματος.
Το 1985 και 1986 τερμάτισε τέταρτος ενώ το 1987 τρίτος. Συνολικά μέχρι το 1987 είχε πετύχει μόνο έξι νίκες στην Formula1, όμως η τρίτη θέση τον έφερε στην μετέπειτα πρωταθλήτρια McLaren-Ηonda.
«Μία σου και μία μου»
Στην McLaren-Honda συνάντησε τον δυο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Αλέν Προστ. Ο Σένα έδειξε ότι δεν θα συμβιβαζόταν με το να είναι δεύτερος πιλότος και από την πρώτη του χρονιά έκανε 13 pole position, οχτώ νίκες και κατέκτησε το Πρωτάθλημα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένταση και τριβή ανάμεσα στους δυο οδηγούς.
Το 1989 Προστ και Σένα, αν και στην ίδια ομάδα, ανταγωνίζονταν έντονα για το Πρωτάθλημα. Τελικά το κέρδισε ο Προστ, αφού ο Σένα ακυρώθηκε στη Suzuka. Το 1990 ο Προστ αλλάζει στρατόπεδο, πηγαίνοντας στην Scuderia Ferrari, που τότε δεν διεκδικούσε τίτλο με αξιώσεις, και team mate του Σένα πλέον έγινε ο Αυστριακός Γκέραρντ Μπέργκερ. Έτσι το 1990 και 1991 κέρδισε και πάλι χωρίς πίεση το πρωτάθλημα.
Χαμένη… λάμψη
Την επόμενη χρονιά όμως τα πράγματα άλλαξαν στην Formula 1, καθώς η Williams ανέβηκε πολύ και πήρε και τον Προστ, ενώ η Honda αποχώρησε και η McLaren, χωρίς πια τους κινητήρες της Honda, έχασε την μεγάλη λάμψη που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Το 1992 η Williams θέλησε να ενώσει ξανά τον Σένα με τον Προστ στην ίδια ομάδα, όμως ο Γάλλος άσκησε βέτο. Έτσι ο Σένα το 1992 τερμάτισε τέταρτος. Το 1993 κατάφερε με μια μη ανταγωνιστική ομάδα να βρεθεί στη δεύτερη θέση πίσω από τον Προστ και μπροστά από τον ανερχόμενο τότε Μίκαελ Σουμάχερ, που οδηγούσε για την Benetton.
Tο 1994 ο Προστ σταμάτησε την καριέρα του. Ετσι ότι δεν έγινε πριν δύο χρονιά, έγινε τότε και η Williams απέκτησε τον Σένα. Όλοι στην αρχή της χρονιάς μιλούσαν για άνετη επικράτηση της ομάδας, αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα σχεδίαζαν, καθώς Βραζιλιάνος σταρ είχε τρεις pole position στους τρεις πρώτους αγώνες, όμως δεν πέτυχε ούτε νίκη, ενώ ούτε καν τερμάτισε.